Osmanlı Devleti
Osmanlı Devleti (Osmanlı Türkçesi: دولت عالیه عثمانیه, Devlet-i Aliyye-i Osmaniye[1]) Avrupa'nın tanımladığı şekliyle Osmanlı İmparatorluğu [2][3][4][5] 1299-1922 yılları arasında varlığını sürdürmüş Türk devletidir. 29 Ekim 1923 tarihinde kurulan Türkiye Cumhuriyeti bu devletin ardılı olarak kabul edilmektedir.
Devletin kurucusu ve Osmanlı Hanedanının atası olan Osman Gazi, Oğuzların Kayı boyundandır. Devlet, Bilecik ilinin Söğüt ilçesinde kurulmuştur. İstanbul ile sınırlı bir şehir devletine dönüşmüş olan Bizans İmparatorluğu'nu yıkmış, bazı tarihçilere göre bu Yeni Çağ'ı başlatan olay olmuştur. Osmanlı Devleti gücünün doruğunda olduğu 16. ve 17. yüzyıllarda üç kıtaya yayılmış ve Güneydoğu Avrupa, Orta Doğu ve Kuzey Afrika'nın büyük bölümünü egemenliği altında tutmuştur. Ülkenin sınırları batıda Cebelitarık Boğazı (ve 1553'te Fas kıyıları)'na, doğuda Hazar Denizi ve Basra Körfezi'ne, kuzeyde Avusturya, Macaristan ve Ukrayna'nınbir bölümüne ve güneyde Sudan, Eritre, Somali ve Yemen'e uzanmaktaydı. Osmanlı Devleti 29 eyaletten ve vergiye bağlanmış Boğdan, Erdel ve Eflak prensliklerinden oluşmaktaydı. Devlet zaman zaman denizaşırı topraklarda da söz sahibi olmuştur. 1565'de Aceh Sultanlığı'nın ilanı ve Atlantik Okyanusu'ndaki kısa süreli toprak kazanımları Lanzarote (1585), Madeira (1617), Vestmannaeyjar (1627) ve Lundy (1655) bu duruma örnek olarak gösterilebilir.
Devlet altı yüzyıl boyunca Doğu dünyası ile Batı dünyası arasında bir köprü işlevi görmüştür. Büyük Jüstinyen'in 1000 yıl önce egemen olduğu Konstantinopolis (başkent İstanbul ve Kanuni Sultan Süleyman döneminde ele geçirilen çevre bölgeler)'e sahip olan Osmanlı Devleti, Bizans İmparatorluğu'nun Müslüman bir ardılı olarak kabul edilir. Osmanlı Devleti, Bizanslıların mimari, mutfak, müzik, boş zaman etkinlikleri ve devlet yönetimi alanlarındaki gelenk, görenekler ve tarihi birikimini de benimsemiş ve bu kavramları devlet bünyesinde yaşamakta olan Asya Türk Kültürü ve İslam Kültürü aracılığıyla Osmanlı kültürel kimliği olarak adlandırılan özgün bir biçime dönüştürmüşlerdir. Hakimiyeti altında bulunan topraklarda yaşayan halklar zaman zaman, toplu ya da yerel ayaklanmalar ile Osmanlı iktidarına karşı çıkmışlardır. Genel olarak din, dil ve ırk ayrımından uzak durduğu için yüzyıllarca birçok devleti ve milleti hakimiyeti altında tutmayı başarmıştır. Osmanlı Devleti, Eski Türk örf ve adetlerinin ve İslam kültürünün yükümlülüklerinin doğrultusunda bir yönetim şekli belirlemiştir.
Osmanlı Devleti
Osmanlı İmparatorluğu
دولت عالیه عثمانیه
Devlet-i Aliyye-yi Osmâniyye |
←
|
1299 – 1922 |
→
|
|
|
|
Bayrak |
Osmanlı Nişanı |
|
Slogan
دولت ابد مدت
Devlet-i Ebed-müddet
("Ebedi devlet") |
Milli Marş
Devlet-i Aliyye-i Osmaniyenin Milli Marşları |
1683 yılında Osmanlı Devleti |
Başkent |
Söğüt (1299-1326)
Bursa (1326-1364)
Edirne (1364-1453)
İstanbul (1453-1922) |
Resmi dili |
Osmanlı Türkçesi |
Dini |
İslamiyet |
Yönetim |
Saltanat |
Padişah |
- 1299–1326 |
Osman Gazi |
- 1918–1922 |
VI. Mehmet |
Sadrazam |
- 1320-1331 |
Alaeddin Paşa |
- 1920–1922 |
Ahmed Tevfik Paşa |
Tarih |
|
- Kuruluş tarihi |
1299 |
- Fetret Devri |
1402–1413 |
- Birinci Meşrutiyet |
1876-1878 |
- İkinci Meşrutiyet |
1908-1918 |
- Yıkılış tarihi |
1 Kasım, 1922 |
Yüzölçüm |
- 1590 |
20.000.000 km² (7.722.043 sq mi) |
- 1680 |
5.500.000 km² (2.123.562 sq mi) |
Nüfus |
- 1856 est. |
35.350.000 |
- 1906 est. |
20.884.000 |
- 1914 est. |
18.520.000 |
Para Birimi |
Akçe, Kuruş, Lira, Sultani |